Diagnostiek
Het vaststellen van de diagnose EGPA kan lastig zijn.
De verschillende diagnostische tests worden ingezet op basis van de klachten van de patiënt en de aangedane organen. Een aantal van deze diagnostische test worden hieronder kort uitgelegd.
Bloedonderzoek
In het bloed wordt er gekeken of de ontstekingswaarden zijn verhoogd. Als deze verhoogd zijn kan dit betekenen dat er ergens in het lichaam een ontsteking is. Tevens wordt in het bloed gekeken naar uw gehalte van rode bloedcellen, witte bloedcellen (onder te verdelen in (eosinofiele) granulocyten, lymfocyten en monocyten) en bloedplaatjes en wordt de lever- en nierfunctie gemeten. Daarnaast zijn er meer specifieke testen zoals de ANCA (anti neutrofiel cytoplasmatische antistoffen) test. ANCA zijn zeer specifieke antistoffen welke kunnen voorkomen bij kleine vaten vasculitis. Met name als de ANCA gericht zijn tegen het granulocyt eiwit proteïnase 3 (Ook wel PR3-ANCA) of myeloperoxidase (MPO-ANCA) dan kun je met grote waarschijnlijkheid de diagnose vasculitis stellen. Bij EGPA worden r vaker MPO-ANCA aangetroffen. NB enkel de aanwezigheid van p-ANCA, zonder specifieke MPO-ANCA komen ook voor bij andere ziekten dan vasculitis.
Voor EGPA is het daarnaast heel kenmerkend dat patiënten verhoogde aantallen eosinofiele granulocyten hebben in het bloed.
Urine onderzoek
Om na te gaan of de nieren ook zijn aangedaan is het heel belangrijk urine onderzoek te doen. Door een actieve vasculitis in de nieren raken de bloedvaten lek . Dit is zichtbaar in de urine. In de urine zijn dan afwijkende rode bloedcellen aanwezig en ook kunnen er zogenaamde cilinders (samengeklonterde rode en witte bloedcellen) zichtbaar zijn onder de microscoop. Ook kan de nier door de bloedvat en nierweefsel ontsteking eiwit gaan verliezen dit kan ook gemeten worden in de urine. Om het eiwit gehalte goed te kunnen meten is het zinvol geregeld de urine 24 uur te sparen.
Biopsie van de nieren
Bij een biopsie wordt er onder lokale verdoving een klein stukje weefsel weg gehaald van de nier. Het stukje weefsel wordt vervolgens onder de microscoop bekeken door de patholoog. Er is altijd een klein risico op een nabloeding en daarom wordt een nierbiopsie alleen gedaan als er;
– Meer duidelijkheid nodig is om de diagnose te kunnen stellen
– Meer duidelijkheid nodig is over de hoeveelheid schade
– Meer duidelijkheid nodig is over wat voor u de beste behandeling is
Longfoto
Met dit onderzoek wordt gekeken er in uw longen een beeld aanwezig is passend bij bloedvatontsteking dan wel dat er aanwijzingen zijn dat er een ontsteking is van uw hartzakje.
Longfunctie onderzoek
Bij EGPA is er vaak sprake van astma en om deze reden wordt er een longfunctie gedaan. Bij dit onderzoek moet u in en uitademen in een cabine. Vervolgens kan uw longvolume worden bepaald en het patroon van in en uitademen worden vastgelegd. Ook wordt er vaak een arteriepunctie gedaan om het zuurstofgehalte in uw bloed te bepalen.
CT (Computor Tomografie) scan
Met dit onderzoek kunnen oa uw kaakholtes, longen, hart, lever maar ook uw nieren goed in beeld worden gebracht . Bij een CT scan met contrast in de bloedvaten (angiografie) kunnen uw grote en middelgrote bloedvaten ook goed in beeld worden gebracht.
Op basis van alle verzamelde gegevens (anamnese, lichamelijk onderzoek , bloed en urine onderzoek en het aanvullende onderzoek ) wordt uiteindelijke de diagnose vasculitis gesteld dan wel uitgesloten. Als bij u definitief de diagnose vasculitis is gesteld, wordt er zo snel mogelijk gestart met de behandeling.
